“Ik houd niet zo van al die beroemde… schrijvers enzo…”, Hoor ik de vrouw die de boekenwinkel verlaat, zeggen tegen haar partner. Ze zijn dik, en dik gekleed op de regen en ze waggelen de mensenstroom van de winkelstraat in.
Ik lach en ik loop met mijn ogen dicht door. In mijn hoofd hoor ik de vrouw nog zeggen: “Ik houd gewoon meer van Frans Bauer, da’s echt wat voor mij!”
Haar man zal haar chagrijnig aankijken. Hij denkt alleen maar aan vroeger. Toen zijn vrouw niet zo zeurde over boeken en Frans Bauer. Hij zou willen dat ze weer eens lekker gewoon deed. Geen gezeik, achter het aanrecht. Koken en dan een bord met bieten, worst en griesmeelpap toe.
Wie is de zielepoot, vraag je je af.