Er was eens een schaap, dat te midden van een grote kudde in onmin met haar bestaan was. Ze was wars van regels, recalcitrant en bovenal wilde zij zich onderscheiden van de massa. De grijze, wollen kuddedieren ergerden haar.
Ze smeedde een plan. Hoe kon zij het verschil maken? Op welke wijze kon ze de aandacht trekken? Hoe kon ze zelf aan de macht komen. Leider worden van dat gribus om haar heen.
Ze startte een lastercampagne tegen de herder. Deze was zogenaamd erudiet. Hij was een ijdeltuit, een uitbuiter, een nietsontziend despoot. Zeker niet die grootse, zelfverklaarde schapenfluisteraar!
Een kansloze missie. De herder isoleerde haar, las haar de les en verklaarde haar tot paria. Ze werd verstoten. Voorgoed verloren.
Beste Bob de Visser, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie