De tijd heeft zijn werk gedaan. Zon, wind, hard werken, samen tekenen zij het verweerde gelaat van de oude boer. Poseren? Welja, hij heeft nu toch alle tijd. Zijn zoon heeft het boerenbedrijf jaren geleden overgenomen. Tot voor kort werkte hij nog mee, een beetje kippen voeren, de moestuin, dat soort dingen. Maar de rug hè, en de knieën, totaal versleten. Wat rest is de ongewilde rust. Het bankje voor de statige hoeve, als het zonnetje schijnt, daar moet hij het maar mee doen. Gelukkig treft hij af en toe een passant die zijn behoefte aan een praatje lenigt. En bij slecht weer rest een verblijf achter de geraniums, dan slaat de verveling toe. Ouderdom komt ook hier met gebreken.
« Griepen
Een natte vogel »
« Griepen Een natte vogel »
Mensen
Het buitenleven
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Carel de Mari of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Griepen Een natte vogel »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De heer Vreeswijk – mannendingen en vrouwendingen
- De poëzie van vertaalmachines
- Theo, Tijl en de vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
Raak. Fijn beschreven.