Ze ging en ze kwam terug. Altijd was het zo gegaan.
Hoe dikwijls had men op haar gewacht? Avonden, nachten en soms zelfs dagen.
Ze ging en ze kwam terug. Steeds was het zo gegaan.
Piepklein, soms groots, maar altijd roze, roze als het rode bloempje dat de zon te veel verhitte.
Ze ging en ze kwam terug. Fladderend, naar hier, naar ginder, naar boven, naar jou.
Vleugels als een libelle, maar zachter als zijde en zo lief als je maar wenste.
Ze ging en ze kwam terug. Ook nu zal het zo gaan.
Zorgzaam als een moeder, vliegend door je dromen, en in strijd met je bezorgzaamheid.
Ze komt terug, maar ze zal gaan. Geniet, nu ze er is.
Recente reacties