Appeltje werd aan haar steeltje getrokken. Ze slaakte een kreet van pijn: ‘Aauw!’. Met een plof kwam ze op haar buren terecht. De ganse buurt zat nu als een stel ingeblikte sardientjes in een grote mand. Appeltje snakte naar verse lucht. In wat volgt werden de fruitige wezens hevig door elkaar geschud. Holderdebolder als op een trampoline werden Appeltje en de anderen in de lucht gegooid. Al gauw zat het mooie Appeltje vol blauwe plekken. Ze staarde vragend naar het metalen handvat en vroeg: ‘Wie is de mooiste van de mand?’ Er zou geen antwoord worden gegeven. Wat het huilende, lelijk geblutste Appeltje nog niet wist, was dat het er in zou slagen niet eentje voor de dorst te worden…
« Vraag 17
Elfjes »
« Vraag 17 Elfjes »
Communicatie
Er was eens een Appeltje…
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Leen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Vraag 17 Elfjes »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De heer Vreeswijk – mannendingen en vrouwendingen
- De poëzie van vertaalmachines
- Vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
Beste Leen, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie