Het zal, ruw geschat, zo’n dertig jaar geleden zijn geweest, nauwkeuriger weet ik het niet. Mijn vrouw en ik hadden een kamer genomen in een hotel in Luxemburg.
We waren een kwartiertje binnen, even op bed gaan liggen om uit te rusten, niets spannends, toen een aardige jonge vrouw de kamer binnenkwam. “J’ai voulu voir si rien ne vous manque”, zei ze toen ze ons zag, ik wou even kijken of u nog wat nodig had.
Ik was reuze trots dat ik haar Frans zo goed verstond, dat zou me nu niet meer lukken – te doof. Maar ik vraag me tot op de huidige dag af wat ze gezegd zou hebben als ik alleen in die kamer was geweest.
« Geloof, geweten, gebed
Overtuigend? »
« Geloof, geweten, gebed Overtuigend? »
Communicatie, Mensen
Een hotelervaring
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Leo Lewin of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Geloof, geweten, gebed Overtuigend? »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Spagaat)
Doorzakken door Hadeke
Reacties
- Han Maas: @Ewald. Ja, het lijkt erop dat de verklaring later ‘gezocht’ is.
- Ewald Hagedorn: Dank voor deze nadere uitleg, Han. Maar het botst dus wel met ons aller gevoel.
- Han Maas: @Nel, Ewald. De verklaring is dat bij thuiskomen, thuisblijven naar iets fysiek wordt verwezen: het huis....
- Nel Goudriaan: Ja, onbegrijpelijk deze uitzondering. Toch mijn verhaal maar aangepast.
- Ewald Hagedorn: Nel, dat is dan weer zo’n uitzondering waarvan je niet begrijpt waarom. Taal en logica gaan...
- Nel Goudriaan: Ewald, dank. Ik twijfelde al en ben verder gaan zoeken. Ik vind een tweet van ‘Onze Taal’: ”...
- Ewald Hagedorn: Zo te horen duurt dat nog wel even voordat Rosa zich ook daar thuis voelt. Als dat al gebeurt. Goed...
- Nel Goudriaan: Au, pijnlijk, indringend geschreven.
- Nel Goudriaan: Pijnlijke werkelijkheid, maar wat een mooi einde.
- Nel Goudriaan: Goed verwoord hoe de verbeelding ook een last kan zijn, Lisette. Mooie beelden aan het eind.
- Nel Goudriaan: @Hadeke, mooi. Het verdriet tussen de regels door is voelbaar.
- Louisa: Elise, het is hoopgevend geschreven, het genieten van de mooie details maar het hele stukje maakt me zo...
- Ewald Hagedorn: Ooit ben ik uitgeteld, maar dan telt iets of iemand wel weer verder en dat telt ook.
- Mien: Dan maar hopen dat de teller nog lang niet afgaat. 😉
- Ewald Hagedorn: Mien, (af)tellen zit in mijn systeem. Doe ik al m’n hele leven.
Recent
- Doorgefokt
- Vrouwen zijn onevenwichtig en hysterisch
- Pastinaakt
- De vloer op
- In de wieg gelegd
- Thuis voelen
- Lost (29)
- Wiegendood
- De Week tegen Eenzaamheid
- Levi Levisens’ Han-doekenreklame
Ik vermoed precies hetzelfde