Er lag eens een sluier op de markt tussen de stoffen. Het was een heel bijzondere sluier: een toversluier. Wie eronder gekust werd, zou een leven als een sprookje hebben. Maar er was niemand die hem kocht. De marktkoopman was al heel verdrietig. Tot er een alleraardigst meisje voorbij kwam. Zij wilde de glanzende lap graag hebben. Onder één voorwaarde echter: Als het niet werkte, wilde ze haar geld terug. De koopman werd heel boos en schreeuwde: “Het gaat niet om het geld!” Hij pakte de sluier, gooide hem over zichzelf en het meisje heen en kuste haar zolang hij kon. Toen hij haar weer losliet, zaten ze samen opeens heel oud maar zielsgelukkig, getrouwd achter de kraam vol stoffen.
Een grappig sprookje. Van een boze, schreeuwende koopman verwacht je niet meteen daarop enthousiast gekus.
Hm, 1, luister dan naar de tekst hiervan
http://www.youtube.com/watch?v=_I0X6x8ByN0
(Engels)