Een echtpaar van middelbare leeftijd heeft een cadeau gekocht.
De man rekent af. ‘Kunt u het inpakken?’ vraagt hij.
Het winkelmeisje knikt. ‘Jazeker. Is het voor een vrouw of een man?’
‘Waarom vraagt u dat?’
‘Vanwege het cadeaupapier.’ Het winkelmeisje laat hem twee vellen zien, het een gestreept, het ander met bloemetjes.
De man schudt zijn hoofd. ‘Hebt u niets met rode rozen?’ vraagt hij.
Het winkelmeisje zucht. Sommige mensen zijn ook nooit tevreden. Hebben ze keus, willen ze weer iets anders. Ik zal hem hebben! En met een schalkse knipoog roept ze uit, ‘Oh! Dus het is voor uw minnares!’
De man krijgt een kleur, maar zijn vrouw zegt op kribbige toon, ‘Natuurlijk niet! ’t Is voor onze dochter.’
leuke anekdote, jammer dat je de 120 niet haalt, is toch deel van de uitdaging.
Dan blijft de vraag wat het voor cadeau was. Lingerie, parfum, een elektrische tandenborstel?
Ik vind het gewoon een leuk stukje. Mijn complimenten!
@Carel: je hebt helemaal gelijk. Dat is idd een nog grotere uitdaging!