Schrijf mee!
« »

Liefde, Mensen

Reis

19 oktober 2020 | 120w | Willem Olierook | | 5

Ik nam in het ziekenhuis afscheid van mijn doodzieke vriend, die dacht dat als ik terug was van vakantie hij in een rolstoel door zijn woonkamer zou scheuren om mij te bewijzen hoe positivisme zelfs kanker uit een ruggengraat kon verdrijven.
Op de zevende dag belde mijn dochter dat mijn beste maat was overleden.
Met de leiding van de groep bezocht ik een tempel, we offerden er lotusbloemen en staken een wierookspiraal aan om mijn verdriet te verzachten. Dit alles niet door mij bedacht, maar ik liet me meevoeren door de liefde van deze mensen.
In de nacht duwden ze me zachtjes de taxi in, werd ik naar het vliegveld gereden en was ik op tijd voor zijn laatste reis.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Willem Olierook of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

13 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »