Biografie van Simonecarree
Statistieken van Simonecarree
Leeslijst van Simonecarree
Kinderen waren we. We renden hand in hand over heuvels, langs de silent hedges van Devon. De landweggetjes werden door de hagen aan het zicht onttrokken en we waanden ons alleen op de wereld. Het was zomer, ik denk 1985. Het gras was nat onder onze blote voeten. Ooievaarsbek en […]
Katja’s bloemlezing – Verboden vruchten – ligt naast mijn bed. Die plek is niet toevallig gekozen. Het is geen literatuur voor in de trein. Hoewel… De mooiste seksscène die ik ooit las speelt zich af in een trein. Het is broeierig warm. Een soldaat, jong maar beschadigd, zit tegenover een […]
Mijn dochter studeert Gezondheid & Leven, als alternatief voor een gemiste loting bij Geneeskunde. Al jaren heeft ze een fascinatie voor snijden, bij voorkeur in een menselijk lichaam. Voer voor psychologen… (Ik vrees nu al voor een diagnose met mijn eigen betrokkenheid aan de basis van deze belangstelling; per slot […]
De kamer tolt. Het diepe blauw van het plafond vormt de achtergrond voor de caleidoscoop van gekleurde kussens. We waren in de hemel en daar voorbij. Ik kijk naast me en daar ligt ze. Naakt, slapend. Prachtig. Er komt licht door de ramen. Iemand haalt zijn fiets van het slot […]
De grote vijver dampt trage grijze flarden het Vondelpark in, de mij zo bekende bruggetjes en paden verstoppen zich in de grauwsluier. Een vroege eend snatert de eerste barstjes in de spiegelgladde morgen. Niemand antwoordt. Het enige lichtpunt is een waterige zon, omringd door een troebel oranje halo. Ze probeert […]
Het dodelijke gif heeft zich in onze achtertuin vermomd als een blauw bloeiende monnikskap. Ik oogst de vlezige knol en wrijf hem fijn in een vijzel. Volgens een middeleeuws recept moet ik het mengen met kindervet maar ik vertrouw op moderne wetenschap. Drie milligram, opgelost in alcohol, is voldoende om […]
Ik strek mijn arm, knijp mijn ogen tot spleetjes en richt mijn Beretta. In een flits schieten mijn gedachten terug naar vroeger. Ik was vijf. Pa tilt me op met zijn sterke armen en zet me boven op de kast. ‘Spring maar jongen, ik vang je op. Spring dan!’, moedigt […]
In de verte kabbelt de zee zilverwitte fonkels in het zonlicht. Ik beweeg me niet. Houd mijn adem in als ik, mijn vertigo tartend, op het uiterste randje van de rotspunt sta. Ik wil mijn armen spreiden, wegdromen met de zon op mijn gezicht, maar een ijselijke schreeuw doorsnijdt bruut […]
Ik bezocht het Stedelijk om Jordan Wolfson te bestuderen Manic Love hing ondersteboven als een grotesk gedrocht, slierend aan kettingen als metafoor voor helse hartstocht, angstaanjagend genummerde frasen te declameren Onverlet het hypnotiserend metrum van staccato scanderen ontroerde het verminkte wezen me meer dan het vermocht schielijk blies mijn vooringenomenheid […]
Het Rijksmuseum is haast verlaten. Bij iedere glijvlucht die de Shylights dansen zonder ooit de grond te raken, snort zachtjes het mechaniek. Ze tonen zich voorzichtig aan de toeschouwer om zich vervolgens verlegen terug te trekken. Soms zoeken ze steun bij elkaar maar vaak gaat ook een zwevend licht alleen […]
10
|
Recente reacties