Biografie van Han Maas
Statistieken van Han Maas
Leeslijst van Han Maas
‘Haha, je lacht toch de ballen uit je broek.’ ‘Nu dus niet meer.’ ‘Ik moet er niet aan denken.’ ‘Zo gek is dat toch niet?’ ‘Vind jij het normaal dan, Greet?’ ‘Apart. Maar waarom zou het niet mogen?’ ‘Ik zeg niet dat het niet mag, maar laten we wel wezen, […]
De man is zo heerlijk verward dat hij er niet van in de war raakt. Zijn ene sok is net zo blauw als die andere ook niet is. Elke dag is hetzelfde en dat wil hij zo houden. Hij geniet, net zoals gisteren. ‘Wat kijk jij vrolijk,’ zegt een bekende […]
Achter dat raam van haar veilige school leerde ze dat een kind niet alles kan begrijpen. De juffrouw zal het er moeilijk mee hebben gehad: hoe leg je dat uit? Hoe noem je… hoe noem je…? Voor het eerst een tekening voor haar transmoeder. ‘Je hebt nu twee mama’s, leuk […]
‘Je kunt toch wel een klein beetje opzijgaan?’ ‘Je hoort hier niet.’ ‘Pardon?’ ‘Dit is het voetpad, voor voetgangers, weet je wel.’ ‘Wat ben ik dan?’ ‘Geen voetganger.’ ‘Omdat ik toevallig wieltjes onder mijn schoenen heb?’ ‘Die zitten daar toch niet toevallig? Een grote kerel op rolschaatsen, wat lijkt het […]
‘Niemand weet waar hij aan toe is in dit woud van staal met afschuwelijke verkeersborden, kriskras door elkaar, nicht Alida.’ ‘Of zij.’ ‘Wie?’ ‘Vrouwen steken toch ook over, Vreeswijk?’ ‘Ja. En? De voetganger, nicht Alida, die moet weten waar hij aan toe is. “Voetganger” is nu eenmaal mannelijk. Het is […]
‘Het is het schrikmoment hè,’ zegt een man halverwege de voetgangersoversteekplaats. Hij leunt met zijn hand, die onder de levervlekken zit, tegen het paaltje met de knop en drukt er met de wijsvinger van de andere hand, die hetzelfde landschap vertoont, voor de zekerheid drie keer op. ‘Dat noemen ze […]
‘Twee moffen hielden hem staande in het park. Bij die voetgangersbrug, weet je. Een jongere en een oudere. Ze vorderden zijn fiets. “Hoe moet ik dan thuiskomen, lopend?” zei je vader; hij wees op zijn versleten schoenen. Toen hij weg wilde fietsen pakte de jongere soldaat zijn geweer en haalde […]
Het is een aardige agent – of is het een agente, die je ook agent moet noemen? Ik weet het niet meer. Volkomen in de war loop ik op het fietspad. ‘U bent voetganger, als u een fiets was, had u wel wielen,’ zegt de agent(e). ‘Heeft u gedronken, drugs […]
Door het open raam van nummer 13 hadden jongens de koekoek uit de klok geschoten in de oorlog. Joseph Visschraper woonde daar. Beter bekend als ‘de Jodelaar’. Zijn vrouw Gretchen was Duitse. Ze gingen vaak naar het Zwarte Woud, maar Schwarzwald klonk mooier. Met schnaps op jodelden ze er ‘lustig’ […]
Vandaag is het 1 mei, de Dag van de Arbeid. Vroeger dansten geitenwollensokkentypes en corduroy-SDAP’ers (later PvdA’ers) en communisten rond de meiboom en hielden optochten. ‘Een echte AJC’er,’ werd er gezegd van een lid van de jongerenafdeling – Ik heb het niet zo op ‘geüniformeerd’. Helemaal niet in deze periode. […]
3
|
Recente reacties