Een laatste depressie, een vore boven het noorden, het is gedaan met zijn gedaante.
Tijdelijk afscheid, ze kijken nu al raar. Maar zijn lucht trekt open, zijn zon zal gaan schijnen.
Het herstel gaat snel, maar ze voelt zich niet als een baby in de wieg. Een vreemd lichaam, een ander mens.
Het moet wennen, dat hoor je wel vaker, dat is gewoon. Maar het valt een beetje tegen en steeds meer; koude stromingen in plaats van warmtegolven.
Heftige krullen, uitdiepende lagedrukgebieden, de depressies komen op haar af. Na regen komt geen zonneschijn.
De hersteloperatie is geslaagd, maar de revalidatie duurt lang. Ze schrijft een boek, want dat zien mensen graag. Non-fictie, dat doet veel meer: ‘De weervrouw is weerman’.
Leuk stukje, Han. Doet me denken aan een grapje van de cabaretier Ronald Snijders uit zijn boekje De Alfabetweter.
‘Weerman: man die twee keer van geslacht is veranderd.’
@Ewald. Dank je. Ik ken Ronald Snijders niet.
Hij is meerdere malen bij Jeroen Pauw te gast geweest en ook in andere televisieprogramma’s. Misschien ken je hem wel van gezicht.
https://www.youtube.com/watch?v=82xcC-lF63c
@Ewald. Ja, hij is taalkundig vaak leuk. Dank je.
Weerbarstig zo’n depressie….bleh