‘Stop! Je doet het helemaal verkeerd!’ Verontwaardigd keek ze naar haar man. Hij zou haar eindelijk eens helpen in de keuken. Het toetje, maar toch. En nu verprutste hij het.
‘Wat? Zo moet het toch?’
‘Zie je dat dan niet?’
‘Nee, wat is er mis? Zo deed ik het altijd. Helemaal volgens het liedje.’
‘Altijd? Je kookt nooit. Hoe oud is dat liedje dan wel niet? Veertig jaar? En het klopt echt niet.’
‘Hoezo? “Eerst de limonade, dan de yoghurt, dan de vla. Hmmm, lekker vlaflip. Smullen maar.” Zo ging het toch?’
‘Jezus, wat een zeiklied. En nog fout ook.’
‘Wat? Wat is er dan fout aan?’
‘Het is eerst de vla en dan de yoghurt. Dat weet toch iedereen?’
Zo is het maar net, H2OWritez. Onderop de siroop, dan de vla en dan de yoghurt. Heel belangrijk!
Precies Ewald. In de categorie ‘Dat doe je verkeerd. Dat moet je een ander laten doen!’
Ha, ha, ha … en daar moeten we bijna een week over doen, om eindelijk de juiste bereidingswijze te vinden. En toch zijn er nog variaties op. Ik doe er altijd nog een kers bovenop. Als een soort krent in de pap.
Een kers? Boven de rivieren doen wij die alleen op de taart.
Op je tante? Nee!
☺