Schrijf mee!
« »

Cultuur, Eten & drinken, Mensen

Een luchtige omelet

6 april 2015 | 120w | MarjoHe56 | 12

Op een dagreis van zijn klooster heft een monnik moedeloos zijn hand op. Hij legt hem tegen zijn voorhoofd aan en houdt hem boven zijn ogen. Zo tuurt hij gespannen in het rond en spitst zijn oren.
Het pad dat door de zee voert, is nauwelijks te onderscheiden van het water. Verdwaald in de mist die plotseling verrees, zoekt hij de juiste richting naar Mont St. Michel.
Het zweet staat op zijn voorhoofd. Als hij niet snel zijn pad weer vindt, zal zijn lot bezegeld zijn. Dan rest hem een zeemansgraf.

Prijs de Heer!
Vanaf de rots komt hem door de dichte mist een snel kloppend geluid ter ore. Het baken naar de veilige burcht en een heerlijke, luchtige omelet.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van MarjoHe56 of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

7 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »