Schrijf mee!
« »

Column, Maatschappij

De welzijnssekte

16 september 2015 | 120w | Jose van Rosmalen | 7

Ik kende ooit mensen die alles zeker wisten. Ze noemden zichzelf idealisten. Ik kende ook mensen die in hen geloofden, hen als een lichtend voorbeeld beschouwden. Sommigen gingen daarin zover dat ze zichzelf wegcijferden om er maar bij te horen. Alles draaide om woorden als kiezen voor het collectief, solidair zijn, de strijd tegen onderdrukking.
Zij hadden altijd gelijk. Mensen die niet in hen geloofden waren vijanden, die mocht je haten en als oud vuil behandelen.

Het liefste hielden ze de buitenwereld op afstand. Met woorden spinden ze een web van hun eigen werkelijkheid. Zij mochten alles, anderen niets.
Voor vragen of twijfel was geen plaats.

Dit gebeurde niet in Noord Korea, maar ergens in Nederland in de jaren zeventig.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Jose van Rosmalen of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »