‘Zuster?’
‘Ja, Wouter?’
‘Komt mijn vrouw vandaag nog, denkt u?’
Ik leg mijn hand op de zijne. ‘Vast en zeker. Ze komt toch elke dag?’
Hij glimlacht en knikt. ‘Ja, u heeft gelijk. Ze zal wel komen.’
Ik help hem verder met eten, tot Eline binnenkomt. Ik ga naar haar toe en geef haar een kus. ‘Dag lieverd.’
‘Hoe gaat het met hem?’ vraagt ze.
Ik kijk naar Wouter en voel mijn hart warm worden. ‘Goed. Hij mist me.’ Op dat moment kijkt Wouter op en als hij Eline ziet verschijnt er een stralende glimlach op zijn gezicht, die de tranen in mijn ogen brengt.
‘Anja, je bent gekomen!’
Hij staat op en omhelst Eline. Ze lijkt sprekend op mij.
Beste Daphier, welkom op 120w! We vinden het leuk dat je meeschrijft op onze site! Als je vragen of opmerkingen hebt horen we het graag, bijvoorbeeld op ons schrijversforum. En vergeet niet dat je altijd in gesprek kunt gaan met je collegaschrijvers via de reactiepanelen.
Groeten en veel 120 woorden lees- en schrijfplezier gewenst!
De 120w-redactie