Na zijn ontwaken ging alles snel.
Hij greep haar bij de haren.
“Jij gaat mijn schoenen schoonmaken en de badkamer opruimen als ik heb gedoucht!”
“Blijf van mama af!”
Ruben van zeven werd tegen de muur gesmeten.
Hij liet haar daarna pas los en liep naar de huilende baby.
“Hou je bek of…!”
Ze pakte de baby en wist de deur met een stoel te barricaderen.
Met een oerkracht trapte hij de deur in en gooide een steen door de achterruit terwijl ze wegreed.
Ze vonden gelukkig bij een bezorgde vriend onderdak. Langzamerhand leerden ze hem compleet te vertrouwen. Het geluksgevoel bleef toch onwennig en verdween op slag toen er op een ochtend een paar modderschoenen voor de deur stonden…
Al is het Ă©Ă©n paar, in dit geval zou ik er toch modderschoenen van maken.
Spannend verhaal.
Brrr… Ook al zo realistisch geschreven.
Hay, bedoel je dat ik het woord modderschoenen als titel moet gebruiken?
Hay, sorry maar ik denk dat ik je verkeerd heb begrepen. Jij bedoelt dat ik in regel 3 beter modderschoenen in plaats van schoenen kan schrijven?
@Hendrike, schrijnend verhaal, poeh, heftig
Tjonge, als je zo beschadigd bent… heftig, hoor. Mooi geschreven.
Nell de Veth, Levja, Desiree Felen en Irma Moekestorm, dank voor jullie reacties. Ik zat er dit keer best mee te stoeien om niet boven de 120 woorden uit te komen.
@Hendrike
Sorry, Hendrike, die opmerking was in die vorm natuurlijk onbegrijpelijk. Ik schreef ‘modderschoenen’, waar ik eigenlijk ‘stonden’ bedoelde.
Je zult geredeneerd hebben dat een paar schoenen enkelvoud is, maar ik denk dat in jouw zin de nadruk zo op die modderschoenen ligt (en niet op het feit dat het een paar is) dat ‘stond’ beter ‘stonden’ kan zijn.
He he, een heel verhaal voor een relatief onbelangrijk iets. Maar dat lag geheel en al aan mij.
Hay, bedankt voor je uitleg. Ik zat bij het schrijven al te twijfelen tussen ‘stond’ of ‘stonden’, maar dacht dan inderdaad weer dat het bij een paar enkelvoud moet zijn. Nu jij over de nadruk op modderschoenen begint lijkt ‘stonden’ me ook beter.Ik zal vragen of het veranderd kan worden. Bedankt voor deze tip.
@Hendrike, het zijn maar 119 woorden; je hebt dus de luxe om nog Ă©Ă©n woord toe te voegen. Zoals ik begrepen heb, moet het stuk voor het schrijfthema precies 120W bevatten…
@Hendrike, De ingrediënten voor een goed verhaal zijn aanwezig. De verwijzingen zijn echter niet altijd duidelijk. Ofwel: wie wat wanneer zegt is niet steeds duidelijk.
Voorbeeld:
-Ruben van zeven werd tegen de muur gesmeten.
Hij liet haar daarna pas los en liep naar de huilende baby.
“Hou je bek of…!”
Daar lijkt het alsof Ruben “haar” vast had en pas losliet toen hij tegen de muur gesmeten was.
En zoals het er staat, lijkt het alsof Ruben daarna tegen de baby tekeer gaat.
– Ze pakte de baby en wist de deur met een stoel te barricaderen.
Met een oerkracht trapte hij de deur in en gooide een steen door de achterruit terwijl ze wegreed.
Zo lijkt het alsof het geheel zich in een auto afspeelde.
Er wordt wel begrepen wat je bedoelt te zeggen, maar het stuk heeft hiaten.
Irma, dit wist ik niet. Zal er dus even over brainstormen wat voor woord ik er nog aan kan toevoegen.
Ineke, ik zal even op je beide berichten apart reageren:de vader is van meet af aan de agressieve persoon in het gezin.Ik duid hem steeds met ‘hij’ aan.
In regel twee grijpt hij haar bij de haren en in regel zes liet hij haar pas los. De zoon noem ik bij de naam.
Het zou inderdaad kunnen dat de zoon de moeder vasthoudt terwijl hij tegen de muur wordt gesmeten, maar als je de toebedeling van de rollen in dit verhaal bekijkt en hoe de personen worden aangeduid ligt het meer voor de hand dat de vader haar pas loslaat als hij naar de baby toeloopt en daar tegen gaat schreeuwen.
Ineke, nu even een antwoord op je tweede bericht:ik kon me beter vinden in je eerste bericht. Omdat zij de deur heeft gebarricadeerd trapt hij die in. Mijns inziens volgt dat intrappen van die deur in zijn woede meteen op het barricaderen van die deur.
Als een moeder haar kinderen en zichzelf in veiligheid wil brengen is ze vaak bliksemsnel. Volgens mij is er uit de tekst op te maken(ondanks inderdaad het hiaat)dat zij ondertussen naar de auto is gerend en wegreed, terwijl hij zich uit de kamer bevrijdde en nog op tijd was om een steen naar de auto te kunnen gooien.
Goed stukje Hendrike. Ik vind het in het eerst wel een beetje opsommerig, waarschijnlijk omdat je het in 120 woorden moest proppen De eindzin vind ik heel sterk!
Inge dank je. Het was inderdaad een beetje passen en meten met de 120 woorden. Ik begin pas op deze site, maar merk wel dat het soms een beetje als een harnas is.
Hendrike welkom bij de beklemden. Mijn ervaring is dat onder druk (en 120w is een onmetelijke druk) mensen het beste presteren. Jij werpt je schaduw wat dat betref al een beetje vooruit. Ga zo door!
Nou Jelstein, dank je voor het compliment. De beklemden vind ik een mooi woord. Ik ben het met je eens dat onder druk werken (bijna) altijd het beste ‘werkt’.
@Hendrike, zoals ik al schreef: het wordt wel begrepen zoals je het hebt bedoeld, maar het verhaal heeft hiaten. Je kunt het verhaal van de ene naar de andere scene verplaatsen middels woorden als: later, daarna, enz. En de verwijzingen dus, dat kan beter.
Het valt niet mee om alles binnen die 120 woorden een plek te geven, maar dat is juist ook wel de uitdaging.
– ik vind het mooi verbeeld.
Leonardo dankjewel!
Ineke eigenlijk heb ik al een aantal woorden er in verwerkt zoals :daarna, langzamerhand, op slag etc. Er is af en toe wel een gedachtesprong voor nodig, maar dat lijkt me hier ook weer niet onoverkomelijk. Ik kan er bovendien ook geen woorden meer aan toevoegen.
@Hendrike, in mijn eerste reactie noem ik het stuk van je test waar “daarna” ook in staat. Het roept allen maar vragen op.
Een witregel tussen de volgende twee zinnen zou al veel uitmaken. Daar kun je een verloop van tijd meer suggereren zonder het expliciet te noemen.
Ze pakte de baby en wist de deur met een stoel te barricaderen.
Met een oerkracht trapte hij de deur in en gooide een steen door de achterruit terwijl ze wegreed.
Ineke ik vind een witregel tussen die zinnen een goed idee. Daarmee kom ik jou Inge hopelijk meteen ook wat tegemoet, omdat je het een beetje opsommerig vond.
@Hedrike, dat het een opsomming lijkt, komt vooral omdat je elke nieuwe zin op een nieuwe regel begint. Je kunt alinea’s maken door steeds zinnen die bij elkaar horen, achter elkaar te schrijven. Daarna kun je op een nieuwe regel beginnen, al dan niet na een witregel in te lassen. Dat is meer de vorm van proza.
Ineke, ik denk dat ik dat na de eerste zin had kunnen doen door de eerste en de tweede zin achter elkaar te zetten. Ook na “Blijf van mama af!” had ik de zin over Ruben er misschien beter achter kunnen zetten. Toch blijft het een zaak van zoveel mogelijk ‘dingen’ in een kort stukje te kunnen schrijven.Ik heb net om de verandering betreffende de witregel gevraagd en wil het hier nu bij laten. Ik had nog veel meer in het stukje willen zetten, maar als ‘beklemde’ is het ook een zaak van tellen en schrappen.