De laagstaande zon kleurt de wereld rood. Zo rood als het in de zomer nooit is. Dan is het altijd een fel schitterend licht dat in je ogen prikt. Dit rood is zacht en vol. Gerijpt door de zomer, klaar om de bladeren te verven. De koffie is sterk en warm op deze zaterdagochtend. Hij is niet gepland, want ik moet weg. Maar een stukje verdwaald ontbijt in mijn keel noopte me tot drinken, stoppen, wachten, pauze. Ik voel langzaam de warmte langs mijn keel glijden en kijk vol ontzag naar het onverwachte kadootje dat ik deze ochtend mag ontvangen.
« Slaapkamer
Dramatische val op de billen »
« Slaapkamer Dramatische val op de billen »
Communicatie
Verslikken
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Marion Geisler of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Slaapkamer Dramatische val op de billen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Fungiciden)
Recent
- De heer Vreeswijk – mannendingen en vrouwendingen
- De poëzie van vertaalmachines
- Theo, Tijl en de vertaling
- te laat
- De gynaecoloog
- Maar…
- Mevrouw Fiederelsje
- De gevoelige snaar
- Je wordt oud
- Game over
Recente reacties