Ze staat daar in haar nieuwe rokje de connexxionbus na te kijken. Een lik van het koude softijsje doet haar smelten.
Ze denkt nog even terug aan die lieve jongen die haar vijf minuten geleden zomaar spontaan een ijsje aanbood. Er volgde een kort gesprek en daarna verontschuldigde hij zich en rende naar een bus. Die bus had wat haar betreft wel weg mogen blijven. Ze voelde een kleine tinteling in haar buik. Dat vlindergevoel had ze lang niet gehad.
Ze ziet de bus stoppen. Hij stapt uit en rent terug richting haar. Trillend op haar benen wacht ze.
Als hij dichtbij is gekomen ziet ze dat hij zijn koffertje oppakt en weer terugrent naar de bus.
Wat is dat toch met bushaltes?
IJskoud de lekkerste!