Schrijf mee!
« »

Communicatie, Liefde

Los zand

30 november 2011 | 120w | Main Lelie | 4 |

“Het waren er zo veel, van sommigen weet ik de naam niet eens” antwoordt hij.
Mijn hersens staan stil. Onmiddellijk.
Opeens blijkt het huis waar ik me veilig voelde gebouwd op zand. Fundamenten storten in.
Het gesprek stokt. “Ik ga naar bed” zegt hij. Ik ga mee. We vrijen met gesloten ogen en gesloten harten. Langzaam vertraagt zijn ademhaling. Hij slaapt. Ik kijk om me heen en voel me een vreemde in mijn eigen huis, naast deze man die ik niet blijk te kennen na 10 jaar. Stil verlaat ik het bed. Ik kijk nog één keer om. Donkere leegte vult mijn hoofd en buik. Ik ben vanaf nu iemand anders. Iemand die niet meer in sprookjes gelooft.
Ik ga.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Main Lelie of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »