Bioloog Wilting was kruiden aan het onderzoeken in het Braziliaanse regenwoud. Op zeker moment kreeg hij een splinter in zijn voet. Gelukkig was deze eenvoudig te verwijderen. Toen hij weer thuis was had hij nog steeds last van de wonde; hij begon zich stijf en koortsig te voelen en kreeg last van hoofdpijn. Nadat hij een weekje thuis was besloot hij maar eens een afspraak met zijn huisarts te maken; zijn hoofdpijn werd ondraaglijk. De dokter vroeg of Wilting wilde gaan zitten. Wilting excuseerde zich en zei dat hij daar te stijf voor was, en vertelde over zijn hoofdpijn en koorts. Toen hoorde de dokter een krakend geluid. De schedel van Wilting was opengebroken en er groeide een tak uit.
« Derde persoon enkelvoud
De Provençaalse boer »
« Derde persoon enkelvoud De Provençaalse boer »
Communicatie, Fictie, Natuur
De splinter
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Defrysk of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Derde persoon enkelvoud De Provençaalse boer »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Perforatie)
Vliesridder door Hadeke
Reacties
- Ewald Hagedorn: PS Lousjekoesje, door de verbindingsstreepjes worden twee of meer woorden door de teller als één...
- Ewald Hagedorn: Lousjekoesje, ik bedoelde niet het gedicht van Maaike Ouboter; dat aantal woorden heb ik niet geteld....
- Han Maas: @Lousjekoesje. Dank je. Haha, soms ontstaat een grap vanzelf.
- Lousjekoesje: Leuk grapje met BZN. Ik moest lachen toen een verslaggever het over Omtzigt had en iets zei als:...
- Han Maas: @Lousjekoesje. Ja, ze heeft het echt zo gezegd. Een amateuristisch filmpje en een redacteur die zit te...
- Lousjekoesje: Als vrouw zou ik het leuk vinden als een vrouw de titel krijgt. Mooi om te zien hoe ze (altijd mooi...
- Lousjekoesje: Het zijn (nu) wel 120 woorden hoor. Maaike heeft er nog minstens 1 couplet bij. Het zou leuk zijn als...
- Lousjekoesje: Mooi beschreven woede. En terecht.
- Ewald Hagedorn: Louisa, als neutrale lezer ervaar ik vermoedelijk minder de emotie van waaruit jij het hebt...
- Lousjekoesje: Dat was leuk om te lezen. Wat een arrogante man. Onbegrijpelijk dat hij zoveel vrouwelijke aandacht...
- Louisa: @Ewald: ik heb het enkele maanden geleden herschreven. Hoewel de emotie er voor mij vanaf spat vind ik het...
- Willem Olierook: @Ewald, dank, ik pas het aan.
- Han Maas: @Luc. Niet mijn club. Een hechte gemeenschap, dat wel. Dank je.
- Han Maas: @Ewald. Haha, dank je.
- Luc Verschuren: @Han. De machtsstrijd om het pluche is wel vermakelijk om te volgen. Helaas is mevr. Keijzer niet...
Recent
- Het gordijn
- De beperkingen van de hersenen en de muziek van J.S. Bach
- Causaal verband
- Mona Keijzer ‘irriteert’ zich aan BZN
- Hormonenhuishouding – International Kissing Day
- Een oven van Moulinex
- Om, aan, bij
- Dat ik me vergis
- De rechtszitting
- Piet de 65-plusser mag niet juichen
snelgroeiend tropisch hardhout, het bestaat dus! Waar maken we ons dan zorgen over, de regenwouden blijven bestaan.
Vandaar ook mijn angst van vroeger als ik een pitje van een appel doorgeslikt had. “Groeit er straks een appelboom uit je oren.” En ik hoopte nog dat het een grapje van mijn vader was.
Na je vorige stukje lag dit plot wel redelijk voor de hand
Ik ben alsmaar aan het werk met je stukjes: zieken en dooien…. Kun je weer één over de liefde schrijven alsjeblieft;-)