Ken je de kunst van de eindeloze herhaling, steeds dezelfde motieven, maar toch elke keer weer net anders?
In de muziek was de Bolero van Ravel hiervan een voorbeeld. Moderne componisten in deze traditie zijn Philip Glass en Steve Reich. Hun muziek lijkt steriel, maar fascineert toch. Ook de schilderkunst kent de meesters van het minimale, zoals Frank Stella en Jan Schoonhoven.
Minimale schrijvers ken ik eigenlijk niet. Als het gaat om beknopt taalgebruik moeten we bij sommige dichters terecht. In een paar woorden iets zeggen is pas echte woordkunst.
Met minimale middelen het maximale bereiken, dat is de droom van elke kunstenaar. Het moet zinderen, spetteren, ontroeren, de wereld er anders uit laten zien!
Was ik maar een kunstenaar!
Zijn 120 woorden verhalen schrijvers niet allen kunstenaars?
Als je je hart kan laten spreken, ben je op alle fronten een ware kunstenaar.
Hartelijke groet,
Miriam.
zoiets?
http://120w.nl/erg-kort/top-er.....nt-page-1/
Wat voor de eén een koud kunstje is, daar loopt de ander warm voor.
Mijn hartje heb je gekregen …
Dank voor jullie reacties; @Jelstein, ik zag je drieletterverhaal, korter kan bijna niet.
@Inge, ik dacht inderdaad aan de kunst van het in 120 woorden schrijven, maar wou dat er niet te dik bovenop leggen.Dank @Levja, ook voor je hartje
@Jose het onderbewuste wordt bespeeld en daar kan je geen weerstand aan bieden
@Jose, Wat is een kunstenaar? Wil iedere kunstenaar met minimale het maximale bereiken? Weet ik niet. Leuk dat inkijkje in je hoofd.