Schrijf mee!

Schrijvers

hak_kah



Biografie van Hak_kah

Schrijft ter ontspanning liefst korte stukjes. Laat graag iets over aan de verbeelding. Geniet van taal en woordenspel. Probeert meerdere (betekenis) lagen aan te boren.
Poogt middels creatief taalgebruik verbanden te leggen en tot nadenken te stemmen. Laat de taal haar poƫtische kant zien. Waardeert de veelkleurigheid van schrijvers-bijdragen en oprechte reacties.
Deelt haar schrijfsels sinds maart 2011 op 120woorden. Verwelkomt feedback.

Statistieken van Hak_kah

Hak_kah schrijft op 120w sinds 10 maart 2011 en heeft sindsdien 2676 woorden geschreven, verdeeld over 23 stukjes (gemiddeld 116,3 woorden per stukje). Voorts heeft Hak_kah 26 reacties geplaatst.

Leeslijst van Hak_kah

Dit zijn de stukjes op 120w die Hak_kah op zijn/haar leeslijst heeft staan:
Er zijn nog geen stukjes toegevoegd aan deze leeslijst.

Communicatie, Familie, Mensen

Verbroken stilte II

21 maart 2011 | 120w | hak_kah | Link | 1 reactie | 1 |

Het was nog vroeg in het seizoen. De appartementen stonden grotendeels leeg. Het viel amper op dat er scherven op het terras lagen. Geen tere kindervoetjes die naar het zwembad holden. Geen lome badgasten met bezoedeld hoofd die achteloos rondliepen. Het bloedspoor in de centrale hal ontlokte een gil bij […]

Mensen, Natuur

Verbroken stilte

10 maart 2011 | 118w | hak_kah | Link | Reageren? | 0 |

ā€˜Wat nou andersā€™, schreeuwde hij vanaf zijn balkon. Zijn stem klonk schor, er lag een gemene hardheid in. Ik keek omhoog, nog net zag ik een flard van een gestreepte badjas door de schuifpui naar binnen gaan. Met een ferme klap schoot de deur in het slot. De spijlen van […]

Mensen, Natuur

Geluk vereist verandering

10 maart 2011 | 119w | hak_kah | Link | 1 reactie | 0 |

Geluk vereist verandering. Veel mensen zijn gewoontedieren, de eenvoud van het leven zit in de herhaling en het vertrouwde. Ook al verschillen we in ons doen en laten, in de kern kent ieder van ons rituelen. Ieder mens, hoe jachtig of verstild zijn leven ook is, houdt zichzelf vast aan […]


» Volgende stukjes