0
| Wat geweest is zou ooit komen Wat komt zal ooit geweest zijn Maar wat nu is zal altijd blijven
Schrijven is als zuurstof voor mijn zijn.
Schrijvers
Shana
Biografie van Shana
Statistieken van Shana
Shana schrijft op 120w sinds 8 december 2011 en heeft sindsdien 6505 woorden geschreven, verdeeld over 61 stukjes (gemiddeld 106,6 woorden per stukje). Bovendien schreef Shana 8 hele korte stukjes (minder dan 60 woorden). Voorts heeft Shana 38 reacties geplaatst.
Leeslijst van Shana
Poëzie
Toen was. Straks komt. Nu is.
Cultuur, Mensen, Poëzie
Yagé
Terwijl ik naar het Noorden reis Mijn Zijn overgeleverd aan de natuur Mijn lichaam leg ik neer Terwijl ik naar het Noorden reis Mijn Ik gewonnen door de geesten Mijn stem geef ik mee Terwijl ik naar het Noorden reis Mijn Naam niet meer herinner Mijn ziel draag ik over […]
Communicatie
Wit
Ik ben los in de oneindigheid Ik sta stil in straks en ooit Verblijf in de vergankelijkheid In de eindigheid van later En het later is er nog Krijgt vorm bij iedere meter Waardoor ik er nog ben Besta ik in de ether Er is geen voor en ook een […]
Communicatie, Liefde, Poëzie
Weerbarstig
Als weer en wind mijn vrienden waren was ik de bui er tussen. Samen zouden wij tot grote hoogte stijgen en meenemen wat op ons pad kwam. Ik zou zwiepen en snijden. Overspoelen. Verzinken. En dat alles met een oorverdovende kracht en gesteund door mijn vrienden. Lachend zou ik ten […]
Poëzie
Op(en)staan
Wanneer ik mijn ogen open doe ben ik er weer. Iedere keer het zelfde liedje. Geen vervelend liedje. Geen mooi liedje ook. Gewoon een liedje. En het zelfde als altijd. Ik zie de kou en stel mij voor hoe zij ruikt. Alsof geur te ruiken is. Ochtendgloren in topaas. Mooi […]
Communicatie, Poëzie
Muiterij
Ik lig hier tussen wal en schip. De kapitein heeft het hazenpad gekozen. Geef de man eens ongelijk. Muiterij! Zou ik roepen. Muiterij op lijf en leden. Muiterij op lief en leven. Wie niet naar mijn stilte luistert, zal mijn woorden niet begrijpen. Dus ik zwijg in alle talen, terwijl […]
Communicatie, Liefde, Poëzie
Backspace
Als ik open en weer sluit weet jij mij dan te weren. Wanneer ik op jouw lippen stuit kan ik dan het tij nog keren? Met welke vragen sta ik hier de antwoorden plek te geven. Maar hoe wrang zijn mooie woorden wanneer ze nog maar nauwelijks leven? Hoog water […]
Liefde, Mensen, Poëzie
Gestreden verleden
Het zelfde punt in stilte gevangen Met onze ogen gesloten Het licht achter de leden De één moe, de ander gestreden Ieder gesprek, ieder woord Herinneringen uit een mooi verleden Een leven opgegeven Voor een ander, door een ander Mettertijd zal het leren Leren zonder lijdraad. Eenzaam Maar niet alleen. […]
Liefde, Poëzie
De liefde verkloot
En niets meer dan dat Een grote hoop met niets Dat is alles wat er overblijft Puin. Kleurloos. Geurloos. Van een onbetwistbare vormeloosheid Als ik niet beter zou weten zou ik denken.. Gelukkig weet ik Beter. Onwetend verdwaal ik Tot alles is Ver dwaal ik door tot alles is Vergaan. […]
» Volgende stukjes
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar ()
Recent
- Goeie ouwe dooien
- Gerard
- Cumulus humilis
- Verwarming
- Verkoeling
- Het Oranje Hotel – geschroeide tonijn
- Reclame
- Herinnering
- Schilderachtig
- Wegbuldozeren
Recente reacties