‘Ho, ho, waar zijn we mee bezig, meneer?’
De heer Vreeswijk kijkt om zich heen: ‘We? Volgens mij ben ik alleen. En omdat ik dat ben, scheur ik dit irritant harde plastic zakje open en haal de helft van de spruitjes eruit. Meer heb ik niet nodig. Waar kan ik ze afwegen?’
‘Meneer, dat kan niet, want…’
‘Ah, daar staat de weegschaal.’
‘Meneer, het tweede zakje is gratis: stapelkorting.’
‘Als je alleen bent, slaap je toch ook niet in een stapelbed? Ik heb de helft nodig, dus rekent u maar de helft van de prijs.’
‘Dat zal helaas niet gaan, meneer. Wat moet ik dan met de andere helft doen?’
‘Die koop ik wel voor de helft van de prijs.’
« Stapelkorting – even nadenken
Herberekening »
« Stapelkorting – even nadenken Herberekening »
Communicatie, Cultuur, Fictie, Maatschappij, Mensen
De heer Vreeswijk en de ‘ontstapelingskorting’
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Han Maas of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« Stapelkorting – even nadenken Herberekening »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Arbitrage)
Recent
- Er zijn nu eenmaal grenzen
- Schrijvers
- Writer’s block
- Gebonden champignonsoep
- De heer Vreeswijk – status van een staatslot
- Spookschrijvers – 2
- Spookschrijvers – 1
- Was
- Paradijspraat
- Evolutie van de mens
Recente reacties