De melk is op en ik ben bloedgeil. Zo geil dat het bloed naar mijn hoofd stijgt. De melk is op, mijn hoofd loopt over. Het stoomt en vult zich heel langzaam met kopkaas. Ik moet nu snel handelen anders gaat het volledig mis. Die verrekte geiligheid ook. Dat daar geen pilletjes voor zijn? Tegen, moet ik eigenlijk zeggen.
Ik tel tot zestig, precies het aantal woorden die ik in het eerste deel van deze tekst geschreven heb. Het helpt een klein beetje, van me af schrijven. Maar de kopkaas blijft. Ik kan niet weer bij de buurvrouw aanbellen met hoge melknood. Totdat ik plots de oplossing vind in het kookboek van Margriet. Ik maak een flinke vlaflipslipper met buuf.
Recente reacties