Zie de scepter maar eens te zwaaien over je nieuwe domein als publicerend schrijver. Na het langdurige proces van het schrijven van het boek zelf volgt de zoektocht naar een uitgever. Uitgever gevonden (een kleine). Een redactionele worsteling volgt, die er toe leidt dat het boek Kathmandu Hipsters zo goed wordt als het kan zijn. Het boek aan de man brengen. Bij de boekpresentatie kopen al je vrienden en familieleden het boek en tijdens het signeren en afrekenen daarna heb je het gevoel dat de bal is gaan rollen. Nee dus. Eindeloos boekhandels bellen en bezoeken zorgt ervoor dat je op veel plaatsen in Nederland te koop bent. Maar alleen goede recensies in landelijke dagbladen kunnen een boek commercieel lanceren.
Volhouden. Het is een goed verhaal. En zo nu en dan een paar boeken tussen de pizza’s laten sukkelen… Het lukt je wel…
Nele, bedankt voor het vertrouwen!
Peter, als je zelf je boek de moeite waard vindt, doorgaan met je actie!
@Peter. Herkenbaar! Ik voelde me op het laatst net een kinderpostzegelverkoper. De marketing is een probleem als onbekende schrijver.
er toe leidt – ertoe leidt
@Cora. Bedankt voor de tip!
@Han, say no more…
maar een zeer kleine minderheid van de schrijvers verdient er een echte boterham aan, bijvoorbeeld als je Tommy Wieringa of Saskia Noort heet. De meesten moeten het hebben van het eigen eergevoel en de erkenning van het talent bij bekenden of in eigen kring
@Jose, ik weet het. Van de week stond er een uitgebreid artikel in NRC: slechts 0,7% van de Nederlandse schrijvers verdient een bovenmodaal inkomen. Ik wil door zoveel mogelijk mensen gelezen worden en weet dat veel geld verdienen aan mijn schrijven er niet in zit.