Steeds wanneer ik als jongen van een jaar of zes in het bovenhuis kwam waar mijn opa en oma woonden, pakte oma een stapeltje ansichtkaarten uit het dressoir. Opa deed mij voor hoe je daar op het Perzische kleedje op de ronde tafel een huisje of toren mee kon bouwen.
Ik deed mijn best om het wankele evenwicht van mijn bouwsels in stand te houden, maar het eindigde elke keer in het omvallen van wat ik maakte.
Ik las woordje voor woordje de tekst op een kaart van mijn oom die als militair in Indië diende. ‘Hier gaat alles goed. Er zijn alleen veel ratten.’
Later zweeg hij over die periode.
Het kaartenhuis van het Nederlandse koloniale verleden was ingestort.
@José. ‘… Er zijn alleen veel ratten.’ Voor de goede verstaander!
@Jose, prachtig stukje. Mijn schoonvader bouwde voor mijn zoons ook van die kaartenhuisjes, maar van speelkaarten. Jij hebt er een heel mooi gebruik van gemaakt in je stukje.
Mooi opgebouwd verhaal, dat blijft staan tot het eind.
Ewald, Hadeke en Cora, dank voor jullie reacties!
Hoe indringend door juist het zo subtiel weer te geven, José,
dank je Levja!
Mooi, José.
Passende reactie van Hadeke.p
dank je Lousjekoesje.