In het Nederlandse cabaret heb je grofweg drie stromingen: het maatschappelijk geëngageerde cabaret, het onderhoudende muzikale cabaret en de nieuwe lulligheid. Waterdicht is dit onderscheid niet, maar Freek, Youp en Marc Marie zijn vooral maatschappelijk betrokken en Herman van V., Herman F. en Brigitte zijn meer muzikaal ingesteld.
Nieuwe lulligheid kwam je al bij de clichémannetjes tegen en natuurlijk bij Bram en Freek die in 1970 ‘Er zit een toupetje in de vlaflip’ zongen. Ook het oeuvre van Wim T. Schippers met Sjef van Oekel, Gré Braadslee, Barend Servet en ir. Evert van der Pik is de vleesgeworden lulligheid. Als het naar pindakaas stinkt, dan zal het wel kunst wezen!
Geef mij maar betrokken muzikaal cabaret met een vleugje lulligheid.
« Een evenwichtige vlaflip
Vla met lange vingers »
« Een evenwichtige vlaflip Vla met lange vingers »
Cultuur, Mensen
Geloofd, geliefd, gelachen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Jose van Rosmalen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Een evenwichtige vlaflip Vla met lange vingers »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Terras)
Reacties
- Nel Goudriaan: @Willem, dit verhaal werkt misschien vervreemdend, maar ik wilde het graag op die manier schrijven....
- Willem Olierook: @Luc. De vraag stellen is ‘m beantwoorden :-)
- Luc Verschuren: @Willem. Zelf ook visionair Willem?
- Luc Verschuren: @Willem. Hahah, de bovenste plank was en is nog steeds een wijdverbreid begrip! Dank voor je reactie....
- Han Maas: @Luc. Ik moet er niet aan denken.
- Willem Olierook: @Nel, je weet dat ik je verhalen meestal zeer waardeer, maar deze tekst kan me niet raken. Ik kan...
- Han Maas: @Louisa. Dank je wel.
- Willem Olierook: @Luc: Nostalgie van de bovenste plank (waar ook mijn videobanden lagen :-))
- Louisa: Stelletje ongeregeld. leuk.
- Han Maas: @Nel. Het is aan jou.
- Luc: @Willem. Ja, daar heeft Piet het ook nog over gehad. Grt
- Willem Olierook: Helemaal weggezakt, maar door jouw stukje kwam ‘(deel)verzameling’ ; weer uit een laadje...
- Louisa: @Han: bedankt 😊 @Luc; onmachtig hier een voorstelling van te maken 😶
- Luc Verschuren: @redaktie. Euh, het forum is toch gestopt?
- Luc Verschuren: @Han. Gelukkig is corona van de tegenwoordige tijd, ik herinner me nog kerstdiners thuis met bijna 20...
Recent
- De blunder van Halsema
- Zomaar een advertentie uit 2121
- Met de tijd mee
- Subjecsioin (verbeterd van titel subjecsion, (sioin) dank u)
- Papieren
- Het familiediner
- De verhalenverteller
- Op een mooie pinksterdag – de oude man
- Buurman Piet
- Dahaag buurvrouw
@José. Ten dele kan ik me vinden in je onderscheid, maar de Klisjeemannetjes waren zeer zeker niet van een bepaalde lulligheid. Van Kooten en de Bie: een klasse apart. En juist zeer geëngageerd.
@José. Ook ik kan dit stukje inhoudelijk niet onderschrijven. Van Kooten en de Bie ontstijgen ruimschoots de door jou gegeven kwalificatie en kunnen m.i. niet op een lijn worden gesteld met de creaturen van Wim T. Schippers.
Van Veen muzikaal, dat klopt. Maar Kaandorp? Goed, ze zingt weleens een liedje en begeleidt zichzelf daarbij op de piano. Eerder zou ik haar geestig noemen.
Eng ageren dat is iets anders dan engageren José. Net als cabaret en satire. Bij cabaret denk ik aan flauwe toneelstukjes en John Lantink. Aan de klucht van de molenaar en aan appels en peren. Kortom niet te ver(on)gelijken.
Ben overigens benieuwd waar je Hans Teeuwen, Theo Maassen en Marlon Kicken rubriceert, oftewel in hokjes plaatst.
@Han, @Ewald @Mien, dank voor jullie reacties, een serieus te nemen beschouwing over het Nederlands cabaret kan zeker niet in 120 woorden, belangrijkste is denk ik de kwaliteit, ongeacht het genre en ik heb ook zo mijn allergieën bij bepaalde cabaretiers. Het heeft klasse als het na vele jaren nog weet te boeien: het beste van van Kooten en de Bie, Fons Jansen, Wim Sonneveld, Herman van Veen et.