In het Nederlandse cabaret heb je grofweg drie stromingen: het maatschappelijk geëngageerde cabaret, het onderhoudende muzikale cabaret en de nieuwe lulligheid. Waterdicht is dit onderscheid niet, maar Freek, Youp en Marc Marie zijn vooral maatschappelijk betrokken en Herman van V., Herman F. en Brigitte zijn meer muzikaal ingesteld.
Nieuwe lulligheid kwam je al bij de clichémannetjes tegen en natuurlijk bij Bram en Freek die in 1970 ‘Er zit een toupetje in de vlaflip’ zongen. Ook het oeuvre van Wim T. Schippers met Sjef van Oekel, Gré Braadslee, Barend Servet en ir. Evert van der Pik is de vleesgeworden lulligheid. Als het naar pindakaas stinkt, dan zal het wel kunst wezen!
Geef mij maar betrokken muzikaal cabaret met een vleugje lulligheid.
« Een evenwichtige vlaflip
Vla met lange vingers »
« Een evenwichtige vlaflip Vla met lange vingers »
Cultuur, Mensen
Geloofd, geliefd, gelachen
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Jose van Rosmalen of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
4 reacties
Reageren
« Een evenwichtige vlaflip Vla met lange vingers »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Gifbeker)
Reacties
- Inge Hulsker: Haha, da’s waar José. Woensdag gehaktdag enzo. Vroeger was alles beter ;)
- Alice: Zo hebben wij mijn nichtje een week te logeren gehad omdat ze bij haar moeder maar niet uit de fles wilde...
- Alice: Ondoenlijk, al die keuzes voor de jongste jeugd. Het zijn er zoveel en het worden er maar meer en meer. Zoveel...
- Alice: Lijkt me inderdaad doodeng. ‘Op glad ijs’ vind ik erg toepasselijke. Maar wat heerlijk dat iemand...
- Alice: Prachtig en met veel gevoel geschreven! (De maan heeft er zeker mee van doen.)
- Alice: Haar belangrijkste beslissing laat ze gelukkig niet aan anderen over. Mooi beeld!
- Lisette: @Irma: uit mijn leven gegrepen, er zit geen letter fantasie bij.
- Lisette: @Nel: nou en of! Het gekke is dat ik het toentertijd (zo’n 25 jaar geleden) al niet helemaal...
- Peter Mabelus: @Jose. Allebei.
- irmamoekestorm: Wow, wat n bijzonder verhaal!
- irmamoekestorm: @jose, dankjewel!
- irmamoekestorm: @lisette, wat lief… Dankjewel!
- Han Maas: @José. Dank je. Ik ben hier nu eenmaal gebonden aan 120 woorden.
- Zomaar: @Ewald. Haha en dat is goed nieuws? :p
- Nel Goudriaan: @Berdien, leuke anekdote. Ik moet denken aan Herman FInckers: http://youtu.be/GLOzpUVLlec
Recent
- “Huize Spikkelspucht blijkt volksvervreemder?”
- Het frikandellenbevrijdingsfront
- Slijtage
- Traag
- Een los draadje
- Niet mijn keuze
- De weg kwijt…
- De huilarts
- Keuzemogelijkheden
- Een nooit verstuurde valentijnskaart
@José. Ten dele kan ik me vinden in je onderscheid, maar de Klisjeemannetjes waren zeer zeker niet van een bepaalde lulligheid. Van Kooten en de Bie: een klasse apart. En juist zeer geëngageerd.
@José. Ook ik kan dit stukje inhoudelijk niet onderschrijven. Van Kooten en de Bie ontstijgen ruimschoots de door jou gegeven kwalificatie en kunnen m.i. niet op een lijn worden gesteld met de creaturen van Wim T. Schippers.
Van Veen muzikaal, dat klopt. Maar Kaandorp? Goed, ze zingt weleens een liedje en begeleidt zichzelf daarbij op de piano. Eerder zou ik haar geestig noemen.
Eng ageren dat is iets anders dan engageren José. Net als cabaret en satire. Bij cabaret denk ik aan flauwe toneelstukjes en John Lantink. Aan de klucht van de molenaar en aan appels en peren. Kortom niet te ver(on)gelijken.
Ben overigens benieuwd waar je Hans Teeuwen, Theo Maassen en Marlon Kicken rubriceert, oftewel in hokjes plaatst.
@Han, @Ewald @Mien, dank voor jullie reacties, een serieus te nemen beschouwing over het Nederlands cabaret kan zeker niet in 120 woorden, belangrijkste is denk ik de kwaliteit, ongeacht het genre en ik heb ook zo mijn allergieën bij bepaalde cabaretiers. Het heeft klasse als het na vele jaren nog weet te boeien: het beste van van Kooten en de Bie, Fons Jansen, Wim Sonneveld, Herman van Veen et.