In 1966 nam ik deel aan een internationaal werkkamp in het Duitse Herborn. Er waren zestien deelnemers. De ochtenden werkten we in de psychiatrische inrichting, de middagen waren bestemd voor groepsactiviteiten. De groep beschikte over een eigen paviljoen.
Allan was de oudste. Hij was 32. We zaten aan tafel met zuur donker brood en karig beleg. Allan probeerde de worst en trok een vies gezicht. Hij maakte een grapje, dat alleen een Engelsman kan maken. ‘This is the worst worst I know.’
Ook legde hij uit waarom Kaïn uit het oude testament geen kinderen had. ‘Because he was not able’.
Ik zie hem voor me met zijn aanstekelijke lach.
‘Josie, you came all the way from Holland with this bike?’
@José. Wat een ‘heerlijk’ stukje.
Josie, I like your story. Made me smile.
Ook van mij een hartje.
Mooie herinnering José. De ‘vehicle’ in de laatste zin komt een beetje uit het niets. Maar leuke engelse uitdrukkingen
@José: leuke woordgrappen! Ik snap alleen de vehicle-opmerking niet echt…
dank, ik heb van vehicle bike gemaakt. Als Allan nog leeft, moet hij 83 zijn, kan hem niet terugvinden. Hij woonde in Zuid Engeland.
Ik zie Alda voor me. Why? Ask Radar. Nice piece … eh … nice peace.