‘Mathilde, heb je effe? Ik heb een klant die een triootje wil’, zegt Lisette.
‘Spannende vent?’
‘Grijs pak, krijtstreep. Kraak noch smaak. Z’n mokkel zal wel net zo saai zijn.’
‘Ik ben die saaie kerels zat.’
‘Gemeier over poen, daar heb ik tabak van. Die pief wou voor een scheet en 3 knikkers.’
‘Als Jacky me vroeg zei ik nee, maar voor jou doe ik het.’
‘Dank je, schat.’
Ik loop achter Lisette aan naar haar kamer.
‘Kijk eens aan. Meneer ligt al klaar voor de show’, hoor ik haar zeggen.
Ze loopt naar de CD-speler en dan zie ik haar klant in vol ornaat. Het is Jaap Hendriksen, de boekhouder van het bedrijf waar ik overdag als telefoniste werk.
« De detector
Ongemakkelijk »
« De detector Ongemakkelijk »
Communicatie, Maatschappij, Mensen
Kraak noch smaak
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van TextLab of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
2 reacties
Reageren
« De detector Ongemakkelijk »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Voordeurdeler)
Betrapt door Willem Olierook
Recent
- Voortschrijdend inzicht
- Tijdelijke verblijfsvergunning
- De heer Vreeswijk – de film en het boek
- yakboterthee
- Roken op Schiphol
- De dwangarbeider en zijn vrijheid
- Niet in de pas
- De man en zijn fysieke mogelijkheden
- Ja, dat wat hij zei
- Het dilemma van een dwangarbeider
Een carrièremove ligt in het verschiet.
In de eerste regel begin je met ‘point of view’ vanuit de verteller, op de achtste regel ga je over in de ik-vorm. Dit komt een beetje verwarrend over. Jammer, want het verhaal zelf is erg goed geschreven en je hebt mooie woorden gevonden.