In de woning was een lichtflits te zien. Alsof iemand de tv aan en uitzette. Geen knal. De voordeur schoof open, Sebastiaan snelde naar de wagen.
‘Is het gelukt groentje?’
Sebas zei niets. Hij beefde als een junk die hunkerde naar een shotje stuf. Ik zag de doffe blik in zijn glimmers. Het was zijn eerste keer. Ik plaatse een hand op zijn been.
‘Het is oké. Van die knakker hebben we geen last meer.’
‘Houd je murf,’ Sebas keek me aan. Een traan rolde over zijn wang.
‘Rijd nou maar met die roestbak.’
Ik trapte de Audi op zijn staart.
Sebas snikte en wiegde zacht heen en weer.
‘Hij was er niet man, zijn vrouw kwam de kamer in.’
Recente reacties