‘Altijd alles afsluiten als je gaat slapen.’ Mijn opa had het me meermaals op het hart gedrukt. Ik was zijn woorden al lang vergeten.
Het zonlicht kwam me kietelen door de kieren van de oude luiken. Begeesterd keek ik naar het lichtspel dat steeds maar veranderde. Ik liet me strelen door het licht en ik liet mijn huid erdoor verwarmen. Toen ik op de klok keek zag ik dat de nacht was blijven stilstaan op een uur of twee. Dit had een waarschuwing voor me moeten zijn.
Maar het licht had me al betoverd. Het klonk als een muziekje van Einaudi. Ik hoorde de klanken in mijn hoofd. Ik ging naar buiten, ik smolt onmiddellijk en ik werd een sterrenkind.
Heel mooi.
Prachtig, Nele.
Bevangen door licht. Mooi.
Misschien is het maar beter om een sterrenkind te zijn in deze donkere wereld. Origineel verhaaltje, Nele.
Wow, wat mooi Nele!
Dankjulliewel, allemaal.
Mooi Nele!!!