Wervelwind van opgevlamde passie
noemde hij het
Warme wangen op het koude
strakgespannen laken
En ingehouden woorden
uitgespreid op een zacht kussen
Niets kon de tijd vertragen
of de handelingen versnellen
Enkel de aanschouwer zou
wellicht een zinnig woorden
kunnen verspillen aan het tijdsbestek
waarin zij
samen
het schone bed verwaarloosden
Af en toe
ontschoot een voet
of een kruin
het dekbed
Kort maar krachtig als getuige
van aanwezigheid
Steunend daarna weer ingetrokken
in de veilige warme huls
van het vaalgrijze overtrek
Twee weken zei men
hou vol
Daarna zul je zien
dat je neus de geur boven de lakens
weer durft te omarmen
En jij heel dapper
de wereld weer in kan gaan.
Verdorie!
Griep,
een beste deze keer.
Recente reacties