“Je móet!†Zij kijkt mij aan met een blik die boekdelen spreekt. Zij heeft gelijk. Er zit niets anders op. Ik had niet gedacht dat ik dit moment ooit zou meemaken. Twintig jaar geleden beloofden wij elkaar trouw. Wij stelden daarbij wederzijds de voorwaarde dat als het ooit voorbij zou gaan, ieder verplicht zou zijn de ring voorgoed af te doen en deze te laten omsmelten. Die belofte van trouw is onhoudbaar gebleken, maar die voorwaarde is in beton gegoten.
De ring is ook nu symbool voor onze relatie. Pijnlijk, knellend. Ik wil ervan af.
Daar sta ik dan – vijfendertig kilo zwaarder – en de chirurg zegt:
“Het spijt mij. Er is geen andere mogelijkheid dan dat ik uw ringvinger amputeer.â€
Dus.
Ringen zijn lelijke, nutteloze dingen en
voorkomen bijlange na geen scheidingen.
De laatste alinea vind ik in dit stukje niet realistisch. Het hedendaagse arsenaal van een chirurg is veel uitgebreider dan vroeger.
NelDeDeyne dank voor reactie. Welkom in de categorie Fictie. Speelt het in een droom? Speelt het diep in de vorige eeuw? Is de chirurg een ‘grappenmaker’? Kiezen ze voor wachten?
Zoveel vragen. De lezer mag deze beantwoorden binnen de ruime kaders van zijn fantasie.
Gewaardeerd.
Maar zeep doet ook wonderen…al hoewel het soms ook niet altijd lukt
Gewaardeerd.
Oei pijnlijk
Eerlijk gezegd dacht ik ook gelijk, ze kunnen een ring er altijd wel afknippen.
Maar dit is voor het verhaal natuurlijk veel leuker
Ach.. het einde is gewoon wat luguber in een mooi stukje.
Jelstein,
Een mooi en heftig verhaal.
Voor de werkweek begint doe ik mijn trouwring altijd af. Alleen door de warmte nu gaat het wat lastiger.
Vork.
Dank voor alle reacties