‘Nog één keer,’ riep ik naar mijn vrienden.
Wij waren zoals gewoonlijk in het weiland te vinden. Na schooltijd sprongen we “slootje†en naderhand was er niets fijner dan in het gras te gaan liggen en te praten over de dingen die ons bezighielden, kauwend op een grasspriet, starend naar de voorbijdrijvende wolken. Praten over auto’s, voetbal, meisjes. Op wie we allemaal verliefd waren en op wie zeker niet.
Toen we eigenlijk al naar huis moesten, kon ik het niet laten nog “een slootje te nemenâ€. ‘Nog één keer,‘ riep ik. Door de haast zag ik de molshoop niet. Ik zette af, zakte weg en kwam vervolgens middenin de sloot terecht, met als gevolg een “natte poot†en een modderschoen.
@Mas Leuk verhaal. Leuk begin ook. En toch eindigt het anders dan verwacht na het lezen van de eerste regel.
– “sprongen we slootjeâ€
Hier zie ik niet het nu van de aanhalingstekens.
– met als gevolg een “nat pootâ€
Daar zal natte bedoeld zijn?
@Ineke tnx. Inderdaad zouden de eerste aanhalingstekens niet hoeven. Ik heb ze er bij gezet omdat het een uitdrukking is. Zonder die aanhalingstekens zou het er anders staan als je begrijpt wat ik bedoel. Een nat poot halen wat ook zo’n uitdrukking. Vandaar ook hier die aanhalingstekens.
@Mas de uitdrukking is “slootje springen”. Sprongen we “slootje” zou weer wel kunnen.
Een “nat poot” ken ik niet als uitdrukking en kan ik ook nergens terugvinden. “Een natte poot” daarentegen komt veelvuldig voor op het www en niet alleen als uitdrukking.
“Een natte poot” wordt ook gezegd geschreven, wanneer het om twee benen gaat.
@Ineke tnx. Ik heb beide aangepast. Overigens werd bij ons echt “een nat poot” gezegd. Maar omdat dit niet algemeen is (dank voor de info) heb ik het aangepast.
@MaS, Mooie herinnering. Mooi verteld. Inderdaad eens met Ineke, beter zo!
@Mas beter zo!
Ja, ik sprong ook veel “slootje”. Ook het kletsen, liggend in het gras is heel herkenbaar. Alleen dan niet over auto’s, voetbal en meisjes. Veel jongens hebben wij de revue laten passeren.
Met gote glimlach gelezen.
Mooi beeld van de jongens
Ik vind het jammer dat
‘Nog één keer,‘ riep ik
er twee keer staat. Beginzin vind ik sterk, de tweede keer mag die zin van mij weg.
@Inge ik ben het hier niet met je eens, ik vind het beide keren een sterke zin. Wat zou jij schrijven in de plaats van de tweede keer die zin?
@Inge @Ineke Inderdaad staan de zinnen er op deze manier expres zo in. Het begint met het einde, maar daar reken je niet op. Die zin kan in eerste instantie van alles betekenen.
@Levja heerlijk hè? Die middagen in de weilanden en aan de andere zijde van ons dorp in de bossen duurden eeuwig. Hoe kan het dat de tijd zo snel gaat tegenwoordig? Is het dat we ouder zijn en niet meer zo onbevangen?
@Mas Precies, ik vind die beginzin dus ook juist wel sterk. @Ineke Ik zou er niets voor in de plaats zetten. Door de zin ervoor (kon ik het niet laten nog “een slootje te nemenâ€) weet je dat we nu op het punt van de beginzin zijn aanbeland.
Maar goed, het is maar mijn voorkeur
@Inge Er niets voor in de plaats zetten kan niet. Het moeten wel 120 woorden blijven.
De tweede keer heeft ‘Nog één keer‘ een andere functie dan de eerste keer.
Helemaal waar @Ineke. Zo is het bedoeld.
Ja @Mas. Vroeger duurden de zomers eindeloos. Nu lijkt het soms of ze zo voorbij zijn. ‘Onze’ tijd wordt korter!
@Levja @Mas, het lijkt zo te zijn dat hoe ouder mensen worden, hoe sneller de tijd beleefd wordt. Ook of misschien wel juist, wanneer de dagen als een sleur beleefd worden.
Dan ben ik gelukkig nog heel jong @Ineke
Of te ondernemend, want ik ervaar de dagen niet als een sleur.
@Levja Gewoon nog niet oud genoeg.
Lekker jong genoeg nog @Ineke.
@Levja en in je jonge jaren wilde je natuurlijk oud genoeg zijn om … vul maar in, kan van alles zijn.
Gek genoeg nooit echt oud @Ineke Zelfs niet om van alles. Nog zie ik niet veel in echt oud worden.
@Levja, proef ik daar het begin van een nieuw verhaal?
Als we nog even doorgaan hebben we zo 120 woorden @Ineke Ha, ha.
@Levje en @Ineke en dat allemaal nav dit stukje. Weet je wat ook opvalt? Dat als je een weekend naar een vreemde stad bent geweest, het in je herinnering langer lijkt dan een weekend. Iets vreemds beleef je toch anders dan iets bekends. Zou dat ook met die tijdsbeleving te maken hebben? Ik denk van wel. Als je een week naar eenzelfde bestemming bent geweest, lijkt die week ook sneller om te zijn en in je herinnering haal je soms zelfs die week en de eerdere vakantie op die bestemming door elkaar. Nu jullie weer!
@Mas. In de buitenlucht mag ik graag mijmeren, vandaar dat ik me bij je stukje thuis voel. Dan ga ik helemaal los… Ik denk ook dat een ‘vreemde’ stad door nieuwe indrukken zo verfrissend werkt. Ik let dan helemaal niet op de tijd. Mijn maag en keel geven wel aan wanneer te eten en te drinken. Wat je zegt over bestemming, laat ik dit weekend op me inwerken. In de buitenlucht en jawel, in de zon. Veel plezier gewenst.
@Mas Dat klopt met onderzoeken over tijdbeleving. Wanneer je een paar weken op één vakantieplek doorbrengt en de dagen steeds op gelijke manier indeelt, dan ontstaat er een soort sleur (is niet hetzelfde als verveling) Daardoor lijken de dagen heel lang te duren. Tegelijkertijd vliegen (gevoelsmatig) de weken om en is de vakantie voorbij voordat je er erg in hebt.
Trek je een paar weken van plek naar plek, doe je steeds andere dingen, dan lijken de dagen om te vliegen maar aan het eind van de vakantie kun je het gevoel hebben veel langer weg te zijn geweest dan die paar weken.
@Ineke @Levja dat is precies wat ik bedoel. Fascinerend hè?
Ook ik denk, dat omstandigheden bepalend zijn voor de beleving. Zeker ook voor de tijdbeleving. Fascinerend is het.
Naar perceptie van tijd is veel onderzoek gedaan. Zo kan kleur, muziek, geur, de perceptie veranderen. Waarom tijd langzamer lijkt te gaan als je jong bent tov oud. Wordt op een aardige manier uitgelegd in dit korte filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=wwvkdqDoqdM
Stanford University heeft open bibliotheek waar je veel kan vinden. Zelf vindt ik dit goed stuk over tijdperceptie: http://plato.stanford.edu/entries/time-experience/
Maar uiteindelijk haalt kennis ook iets van de mystiek weg. Dus misschien moet je gewoon niet op de linkjes klikken
Excuus voor de taalfouten in bovenstaande comment
Klik later @G.J. Nog even een tijdje loom dagdromen.
@G.J. Dank voor zoveel informatie. Ondanks alles: het mysterie blijft. Gisteren iets nieuws ondernomen en de tijd kroop voorbij. Zeker achteraf. Wat is tijd? Een kwartier achter de PC en je bent een uur verder. Een kwartier wachten voor een stoplicht blijkt nog geen twee minuten. Dat is toch fantastisch. Overigens zou ik het liever andersom zien. En dan bedoel ik niet dat ik een kwartier voor een stoplicht zou willen staan…
En het gekke is: de hartjes blijven uit, maar dat weegt niet op tegen onze gefilosofeer over tijd.
En @Levja laten we nog even verder dromen.
@Mas De discussie onder stukjes is mij liever dan de hartjes, je (lees ik) wil tenslotte gelezen en besproken worden. De duimpjes en de hartjes, ach … minder vleiend dan een gezond stukje discussie en commentaar.
Nou, ik geniet van deze uiteenzettingen. Mooie momenten.
En ja, wachten duurt altijd (zo) lang. Toch merkwaardig.
@G.J. daar ben ik het helemaal mee eens!
Mensen vroegen mij naar Prut. Omdat dit zo’n raar woord is. Maar voor mij had dit prut twee betekenissen. Viezigheid en balen dat het zo afliep.
@Mas Toch niet zo een raar woord?
@Ineke dat vond ik ook niet. Ik denk dat ze het woord wel kennen, maar het vreemd vinden in combinatie, met name zoals in deze titel. Zo begreep ik het. Dus uitgelegd en toen waren ze tevreden…