Een volle maan zweeft hoog boven ons in het donker. Een lichtpunt aan de nachtelijke hemel. De drukkende hitte van overdag hangt nog steeds in de lucht. Het krioelt links en rechts van de mensen in de altijd levendige stad. Een vragende schreeuw. ‘Taxi, taxi, ladies, do you want a taxi?’ We stappen in. Bocht om. Nog een bocht. Waar gaan we heen? Zitten we nog op de goede weg? Het donderende geluid van een luide boer. Gekuch en gerochel. Nog een boer. En dan het eindoordeel. ‘20 ringgit.’ 20 ringgit?! Het dagloon van een arbeider. Om drie straten verder te worden afgezet? Nee. Wij: ‘Meter aan. Anders betalen we niets.’ De chauffeur: ‘Stap uit!’ Lopend gaat de tocht verder.
Recente reacties