Schrijf mee!
« »

Fictie, Mensen

Mijn hemel, wat troosteloos!

30 januari 2013 | 120w | JelStein | 5 |

Hij herinnert zich dat hij buiten westen raakte, maar waardoor? Het is koud en het regent pijpenstelen. Jurriaan staat snel op van de natte bodem. Wat is het hier troosteloos. Hij ziet een manshoge poort met erboven verveloze ijzeren letters: TROOPLEMEH. ”Waar ben ik in hemelsnaam?” Een afzichtelijke, schamel geklede man wenkt hem naderbij. Jurriaan schuifelt voorzichtig naar de deur. Met zijn tandeloze mond zegt de man: ”De zaken gaan slecht de laatste jaren, u bent de eerste die ik dit jaar mag ontvangen.” Jurriaan aarzelt, maar hij gaat toch door het poortje naar binnen. Hij kijkt achterom en ziet die naam nu in spiegelschrift. Dan beseft hij waar hij is en denkt: “Hier was ik altijd al bang voor.”

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van JelStein of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »