Schrijf mee!
« »

Cultuur, Mensen, Poëzie

De oude Hallen in Parijs

3 januari 2013 | 120w | Jose van Rosmalen | 2

Het gat

ik zag het gat van de Hallen
waar ik ooit bijna een perzik jatte
waar een hoer me aansprak als chéri
waar ik geld moest lenen om thuis te komen
pijn had in mijn voeten
dorst mijn denken overheerste
omdat ik zo nodig naar Parijs moest

vanwaar ik door kronkelende straten
in een nachtelijke file terechtkwam
en langzaam uit de stad vertrok
om ’s ochtends mijn vader tegen te komen
en te kunnen zeggen
‘ik ben in Parijs geweest’

waar gehandeld, gejat, gevreeën, gedronken werd
gevochten, bedrogen, gelogen
de stad die je kon ruiken, voelen, zien
daar staar je nu in een gat
waar je van alles bij kunt verzinnen
omdat al die dingen er niet meer zijn

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Jose van Rosmalen of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

1 reactie

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »