Ik heb een ziekte. En de dokter heeft er een raampje voor gezet. Omdat ik een beetje huiverig was om mijn vel door glas te laten vervangen, mocht ik zelf de gordijnen uitzoeken.
Gisteren had ik visite van een specialist. Hij vroeg of de gordijnen open mochten. En of het licht aan kon. Het is een beetje schemerig daarbinnen weet je. Ik heb daarom een mooie LED verlichting in mijn lijf: veel licht voor weinig energie.
De specialist was erg tevreden over wat hij zag achter mijn raampje: Het ging veel sneller dan hij dacht. Ik vroeg of hij mijn herstel bedoelde. De specialist moest toen lachen. Ik lachte toen terug. Je kan die dokters beter maar te vriend houden.
Zie ook fistelkoe.
Doe je met dit stuk niet mee aan de wedstrijd, of kijk ik niet goed?
Goed geschreven stuk overigens!
Opmerking, op het einde twee keer toen vlak na elkaar. Dat is minder mooi. Vind ik dan.
@ineke Dit stukje doet niet mee met de wedstrijd. Wat 2 x toen betreft: het stukje is met opzet naïef geschreven
@Defrysk Zo komt het ook over, dat de ik-persoon uit het verhaal naïef is. Maar… daarom hoeft de schrijver dat nog niet te zijn.
Naar mijn idee doet het afbreuk aan je prachtige stuk, dat twee keer toen.
Misschien heb je gelijk, en legde ik het er op deze wijze iets te dik op. Ik zal er een volgende keer op letten.