Zolang ik me kan herinneren houd ik van klassieke muziek.
Dat is verwonderlijk, aangezien die liefde mij niet met de paplepel is toegediend. Het enige klassieke werk waarvoor mijn vader enigszins warmliep, was ‘De Barbier van Sevilla’ van Rossini. Echter, wanneer de opera via de radio werd uitgezonden, herkende hij die niet eens!
Voor mij dus geen Paul Anka, Elvis Presley of Cliff Richard, al schreef ik hun namen, vergezeld van die van een rits collega-popzangers, in hoofdletters op de omslag van mijn agenda. Klasgenoten zouden vreemd hebben opgekeken, als daarop de namen van componisten zoals Beethoven en Rachmaninov hadden geprijkt.
Al ben ik geenszins afkerig van hedendaagse popmuziek, mijn liefde voor de klassieke componisten ligt nog altijd stevig verankerd.
« We zijn alleen
Doodgemarteld »
« We zijn alleen Doodgemarteld »
Cultuur, Liefde
Pop versus klassiek
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Arenda of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
Reageren
« We zijn alleen Doodgemarteld »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Wrakhout)
Maartse buien door Han Maas
Recent
- Vraaggesprek met de politie
- Over de balk
- Over schrijven
- Drukte om niets
- Werken bij …
- ‘De Enige Echte’
- Goede buren
- Rooskleurige toekomst
- Platero en ik: Louisette
- Open huizen dag
Recente reacties