Blij huppel ik naar huis. Ik heb een gulden van mijnheer pastoor gekregen, zomaar! Omdat ik zo netjes gemisdinaard heb! Wat zal ik kopen? Softijs? Een Magnum? Ik zie nog wel. Het is zondag dus ik moet even tot morgen wachten. Onderweg hoor ik een harde ‘Bimmm’, en dan een zachtere ‘bammm’. Iemand speelt met de touwen van de kerkklok.
Dan hoor ik mensen roepen. Ze rennen terug naar de kerk. De mis is toch voorbij? Een van mijn vrienden wenkt: “Kom! mijnheer pastoor hangt in de klokkentouwen, hij heeft zich verhangen!” Ik schrik en word wat duizelig. Zojuist heeft ie mij een gulden voor iets lekkers gegeven en nu is hij dood. Waarom zou hij dat nou gedaan hebben?
Er schuilt iets engs achter uw verhaal.
Met dank aan @Ineke die mijn verhaaltje vooraf geredigeerd heeft.
Een zaak voor Charles C.M. Carlier.
En dan dit; ongeloofwaardig (een Magnum in de jaren ’60?) en nodeloos stigmatiserend.
@Fons Wijers in de jaren 60 kon je ijsjes bij de VIVO kopen voor een dubbeltje als ik het me goed herinner.
De Magnum is uit 1989.