Zo had mijn pappa een apparaat waar hij enveloppen mee kon openen. De briefopener blonk in de zon toen pappa het uit de houder haalde. Mijn zusje besloot het object te stelen en het aan haar verzameling glimmertjes toe te voegen.
Ik was geïntrigeerd door de beweging waarmee pappa de briefopener in de enveloppe stak en met een soepele beweging open reet. Daarna liet hij zijn werktuig altijd -tussen duim en wijsvinger- in de houder van de briefopener glijden.
Toen ik de briefopener tussen haar glimmertjes vond, en we ruzie kregen, en er om vochten, ontdekten mijn zusje en ik dat je er niet alleen brieven mee open kan rijten.
In tegenstelling tot mijn zusje kan ik het nog navertellen.
