‘Een culinaire groente alstublieft’, zei ik op een vrijdagmiddag tegen de groenteboer. ‘Tjonge, daar zegt u me wat’, antwoordde hij achter zijn oor krabbend. We raakten aan de praat over vergeten groenten en smaken. Als dertiger ken ik weinig groenten uit de oude smaakpapillendoos. Ik denk bij pastinaak, postelein, rammenas en schorseneren eerder aan sprookjesfiguren dan aan eetbare planten. Tevreden verliet ik de zaak met een bos raapstelen. Bij de kaasboer vroeg ik om zijn meest culinaire snoepkaasje. Hij raadde mij de Epoisses aan, een kaasje gewassen met bourgogne. Ook hier kwam het gesprek op vergeten smaken. De kaasboer raadde bij de kaas vergeten fruit als kruisbessen en kweeperen aan. Dat het allemaal voortreffelijk smaakte ben ik gelukkig niet vergeten.
Recente reacties