De hemel ging niet open; de nachtwinkel ging juist dicht. De zwerver deed alle clichés eer aan. Hij zou voor die rol gecast zijn. Ook de kou, de sneeuw en de kerstdecoraties waren filmisch volmaakt.
Hij was huiverend onderweg naar de Voedselbank. Naar verluidt schonk men ‘s nachts warme chocolademelk. Hij likkebaardde bij het idee. ‘Er is geen armoede in Nederland,’ orakelde die nieuwe minister-president met zijn babyface.
Geen armoede? En ik dan, dacht hij murw door alle tegenslagen. Vrouw overleden, een oceaan van drank, zaak naar de kloten, vrienden kwijt. Een mooie synopsis van mijn leven, dacht hij grimmig.
De voedselbank. Kut. Gesloten. Het zat hem tegen. Dan maar op zoek naar een herbergzaam heenkomen. Of een reddende engel.
Welkom in het Nederland van 2011.
Prachtig triest en realistisch kerstverhaal.
Dank Gavi voor jouw mooie reactie. (Dat is op deze site uitzondering. Ik vraag me af wie er leest.)
Ik lees (bijna) alles! Ik reageer alleen bijna nooit. Misschien moet ik toch vaker reageren als ik iets mooi of ontroerend vind zoals jouw tragische verhaal. Ik vind het ook leuk als ik reacties krijg.
Kortom, mooie woorden Bob!
@Bob: je kunt je schrijvers account ook koppelen aan Facebook of twitter, dat levert weer meer publiciteit op. Al geprobeerd?
Heb ik beide niet.