Tja, ik werd wakker toen er een worm uit mijn oogkas kroop. En toen was het te laat. Ik ben begraven en kan er niet uit. Ik weet nog dat ik ziek was en wegzonk in het duister. Ik overleed door ouderdom, mijn lijf was versleten. Ik sliep de slaap der doden. Maar die worm hè, die wekte me, en daar lig ik dan. Blijkbaar kan ik niet door de modder heen om het hiernamaals bezoeken. Gelukkig heb ik geen sterke band met mijn familie en zal mijn gevangenis kort bestaan. Over een paar jaar is mijn graf weg en ben ik vrij. Doden die in een graf liggen dat eindeloos onderhouden wordt door een liefhebbende familie hebben helaas levenslang.
« Jimmy Shoe…
Confronterende ochtend »
« Jimmy Shoe… Confronterende ochtend »
Familie, Fictie
Levenslang
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Defrysk of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
1 reactie
Reageren
« Jimmy Shoe… Confronterende ochtend »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Kruidnoot)
Groene eenden door Han Maas
Recent
- Alzheimer
- Uitgenodigd – 10/19
- De koning, de nar en het blad
- Babylonisch pittig en scherp
- Gevangen
- Als het blad definitief gevallen is
- Uitgenodigd – 9/19
- Smijten met namen
- Straatinterview
- De olifant die geen mug werd
Zo bekeken gaat loslaten ook nog door, na de dood. Zelf heb ik niet zoveel met kisten en graven. Laat mij maar lekker frank en vrij door de ruimte zweven. Is het daarom dat steeds meer mensen kiezen voor… verstrooiing? Ter lering ende vermaak.