Het is kerstochtend, kwart over negen. De kerkklokken luiden, roepen de kerkgangers op de jassen aan te trekken. Het is miezerig weer, niet koud. Ik sta op mijn balkon en zie haar naar buiten sloffen. Een oude vale ochtendjas over haar lange nachthemd, de haren in een ‘ik ben net mijn bed uit model’. In haar hand twee verse mezenbollen en een ketting met pinda’s die ze achter in haar tuin ophangt. Op de terugweg ziet ze me staan. ‘Ook voor de vogels is het kerstmis, ik gun ze een heerlijk ontbijt’.
Binnen hoor ik de ovenpiepjes, de croissantjes zijn klaar.
« Mijn kerstdiner
Horen, zien en zwijgen »
« Mijn kerstdiner Horen, zien en zwijgen »
Mensen
Kerstontbijt
Waarderen en delen
Waardeer je dit stukje van Carel de Mari of juist niet? Geef hieronder een 
en/of deel het met anderen!
- Waardeer je dit stukje? Geef een hartje!
soortgelijke stukjes
3 reacties
Reageren
« Mijn kerstdiner Horen, zien en zwijgen »
Welkom, gast!
- Log in of registreer om toegang te krijgen tot alle functies (zie hier voor meer informatie).
Laatste weekwinnaar (Exercitie)
Recent
- De Hemelpoort
- Drie kleine kleutertjes
- Ja natuurlijk
- El Bee
- Cijfers en schrijvers – 2/5
- Minkukel
- Bijna lente
- Cirkelende gieren
- Triage
- Brokstukken
Het vergt weinig inbeeldingsvermogen om dit te kunnen visualiseren. Mooi
Kerstochtend gevoel
Lieflijk stukje.