Schrijf mee!
« »

Familie, Mensen

Jeugdherinneringen

24 november 2011 | 120w | Sid Doray | 1 |

Hoe lang geleden zaten wij,
samen bij mamma op schoot.
De gordijnen dicht, de lichtjes aan,
pappa porrend in de houtkachel.
De vlammen verlichtten de lange winteravond,
die al begon in de middag.
Jij zittend op het ene been,
en ik op het andere.
Het sprookjesboek in haar handen.
En terwijl zei vertelde over,
enge bossen en gemene wezens,
heksen en onschuldige dieren.
Droomden wij weg bij de gedachten,
aan Sneeuwwitje en de zeven dwergen,
aan Roodkapje en Assepoester.
Aan de grote boze wolf die op de biggetjes bleef jagen,
door donkere bossen,
over ijzige velden.
Het dikke boek met prachtige afbeeldingen,
Maakte dit samenzijn tot een feest.
Het sprookje met het happy end,
liet de echte wereld minder gevreesd.

Waarderen en delen

Waardeer je dit stukje van Sid Doray of juist niet? Geef hieronder een en/of deel het met anderen!

soortgelijke stukjes

3 reacties

Reageren

120
Wees geen muurbloem, laat je mening achter!
Houd het netjes. Je hebt 120 woorden. Huisregels.

Heb je dit stukje ook al gewaardeerd?

Geen zin om de volgende som op te lossen? Log dan in! * De CAPTCHA-code is verlopen, probeer opnieuw.


« »