Eens liep ik, met een volle blaas,
langs het huis van Sinterklaas.
Zou ik hier durven aan te bellen
en ze mijn hoge nood vertellen?
Ik besloot het maar te wagen
en bij de Sint belet te vragen.
Nerveus beklom ik toen de stoep,
die was opzij versierd met snoep.
Mijn twijfelende rechterhand
drukte op een bel van rose fondant.
De deur, rijkelijk versierd met taai taai,
vloog opeens open met een zwaai.
De Ontvangstpiet trok me in de gang
en gaf me als welkom een kus op mijn wang.
Ik hijgde: “Wijs me het toilet
ik weet niet of ik het nog red”.
WCpiet zei op hoge toon:
“Kan niet, Sinterklaas zit op de troon”.
Helaas, toch te laat!
Recente reacties