Er was eens een Leven die vrienden zocht. Lopend door het bos kwam hij Wereld tegen. Wereld keek hem stilzwijgend aan. Leven vond hem eng en snelde verder, om tegen Hemel te botsen. Hemel was mooi. Te mooi vond Leven. Vermoeid ging Leven zitten. Totdat hij werd aangesproken door Sprookje. Enthousiast praatte Leven net iets te veel en net iets te hard. Sprookje veranderde in Spookje. Gutsend van angstzweet rende Leven weg met Spookje achter hem aan. Plotseling stond Wereld met Hemel aan zijn zijde voor Leven. Onder goedkeurend gemompel van Wereld tikte Hemel Spookje zachtjes aan. Ze gaf hem de R terug. Spookje werd weer Sprookje. Leven had eindelijk zijn vrienden gevonden. Samen leefden ze nog lang en gelukkig.
Die ene letter maakt het verschil.